Opis [edytuj]
Karapaks owalny i spłaszczony z nieznaczną stępką barwy oliwkowo-zielonej do prawie czarnej u niektórych starszych samców. U młodych osobników pancerz i skóra ma kolor od żółto-zielonego do ciemnozielonego. Po bokach zielonej głowy występują rozszerzające się do tyłu czerwone paski, a poniżej paski jasnożółte. Palce stóp łączy błona pławna. Samce są zazwyczaj mniejsze od samic i mają dłuższe i grubsze ogony oraz dłuższe pazury.
Rozmiary [edytuj]
Długość karapaksu do 12,5 - 28,9 cm.
Biotop [edytuj]
Większe zbiorniki ze stojącą wodą.
Pokarm [edytuj]
W diecie młodych osobników przeważa pokarm zwierzęcy. Wraz z wiekiem 90% osobników staje się roślinożercami. Uzupełnieniem ich diety są wodne owady, ślimaki, kijanki, raki, ryby. Pokarm muszą połykać w wodzie, gdyż z powodu braku mięśnia poruszającego językiem nie potrafią go przesuwać.
Zachowanie [edytuj]
Zimuje w mule na dnie zbiorników wodnych. Gdy wygrzewa się w słońcu przyjmuje charakterystyczną pozycję rozkładając szeroko odnóża przednie, a tylne do tyłu z odwróconymi podeszwami do góry.
Rozmnażanie [edytuj]
Gody odbywa wczesną wiosną. Samica składa od maja do lipca do dołka w ziemi zwilżonego moczem 4-23 jaja dwa lub trzy razy w sezonie. Młode wylęgają się po 2 do 2,5 miesiącach między lipcem a wrześniem i mierzą ok. 2,5 cm. Jeżeli wylęg nastąpi późną jesienią, młode mogą przezimować w gnieździe i wyjść z niego dopiero na wiosnę.
Ciekawostki [edytuj]
Zwierzę to jest obiektem intensywnych badań biologów ze względu na mechanizm regulacji płci potomstwa w zależności od temperatury wylęgu jaj. Na razie nie rozpracowano kompletnej kaskady genów odpowiedzialnych za ten proces, obecnie określono poziomy RNA kilku genów związanych z różnicowaniem płci i rozwojem gonad.